- yetimçə
- 1. «Yetim»dən kiç. və oxş.2. is. Bəzən təhqir, söyüş məqamında. Yamacın yetimçəsi mənə qalmayıb, – deyə <Əlləzoğlu> kinli-kinli söylənirdi. İ. Hüseynov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yetimcəsinə — z. Yetim kimi; zavallıcasına, yazıq yazıq, məzlum məzlum, fağırfağır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dınığça — (Salyan) yetimçə. – Bı dınığça yoldan əl çəkmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kinli-kinli — z. Kinli halda, kinli bir tərzdə; qəzəbli. Yamacın yetimçəsi mənə qalmayıb, – deyə <Əlləzoğlu> kinli kinli söylənirdi. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti